اشعار ناب پارسی

سه شنبه, ۲ شهریور ۱۳۹۵، ۰۱:۵۴ ب.ظ

عشاق (حافظ)

دوش می آمد و رخشاره برافروخته بود

تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود

جان عشاق سپند رخ خود می دانست

و آتش چهره بدین کار برافروخته بود



نوشته شده توسط یاسر
ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم
اشعار ناب پارسی
بایگانی

عشاق (حافظ)

سه شنبه, ۲ شهریور ۱۳۹۵، ۰۱:۵۴ ب.ظ

دوش می آمد و رخشاره برافروخته بود

تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود

جان عشاق سپند رخ خود می دانست

و آتش چهره بدین کار برافروخته بود

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۵/۰۶/۰۲
یاسر

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی