علاج واقعه (سعدی)

علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد

دریغ سود ندارد چو رفت کار از دست

به روزگار سلامت سلاح جنگ بساز

وگرنه سیل چو بگرفت، سد نشاید بست

حکمت (فردوسی)

جهان سر به سر حکمت و عبرت است

چرا بهره ما همه غفلت است

مجلس مستان (صائب تبریزی)

جهان به مجلس مستان بی خرد ماند

که در شکنجه بود هر کسی که هشیار است

خاطر (سعدی)

به هیچ یار مده خاطر و به هیچ دیار

که بر و بحر فراخ است و آدمی بسیار

برزیگران (سعد الدین وراوینی)

بکاشتند و بخوردیم و کاشتیم و خورند

چو بنگری همه برزیگران یکدگریم

مرد (عبید زاکانی)

مرد باید که در کشاکش دهر

سنگ زیرین آسیا باشد

باز ظفر (حافظ)

ای دل به کوی عشق گذاری نمی کنی

اسباب جمع داری و کاری نمی کنی

چوگان حکم در کف و چوبی نمی زنی

باز ظرف به دست و شکاری نمی کنی

دلبر (صائب تبریزی)

ما را بهشت نقد، تماشای دلبر است

عمر دوباره سایه بالای دلبر است

مطلوب از آن اوست که درد طلب از اوست

دلبر در آن دل است که جویای دلبر است

شکار (هلالی جغتایی)

تیر و کمان گرفته ای سوی شکار می روی

صید تو اند عالمی بهر چه کار می روی

زندگی (پروین اعتصامی)

زندگی جز نفسی نیست غنیمت شمرش

نیست امید که همواره نفس برگردد

نخورد هیچ توانگر غم درویش و فقیر

مگر آن روز که خود مفلس و مضطر گردد