به غروب این بیابان بنشین غریب و تنها
بنگر وفای یاران که رها کنند یاری ...
سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت
سرها در گریبان است
گیرم ای دوست قمار از همه عالم بردی
دست آخر همه را باخته می باید رفت