زلیخای هوس (صائب تبریزی)

تن ندادیم به آغوش زلیخای هوس                        راضی از سلسله زلف به زنجیر شدیم

از تو سرودن

همیشه از تو سرودن چه سخت و شیرین است                           شبیه تیشه زدن های سخت فرهاد است

چه می کشی (سعید نیاز کرمانی)

برای آنکه بدانی چه می کشم ای کاش                            خدا تو را به یکی چون تو مبتلا می کرد

شب فراق (سعدی)

شب فراق که داند که تا سحر چند است                        مگر کسی که به زندان عشق در بند است

درد و درمان (مولوی)

دلتنگم و دیدار تو درمان من است

بی رنگ رخت زمانه زندان من است 

بر هیچ دلی مباد و بر هیچ تنی

آنچه از غم هجران تو بر جان من است

میل وصال (سعدی)

سعدی اگر عاشقی میل وصالت چراست                             هر که دل دوست جست،مصلحت خود نخواست

یاد خدا (قیصر امین پور)

پشت هر کوه بلند سبزه زاری است پر از یاد خدا

و در آن باغ کسی می خواند که خدا هست دگر غصه چرا؟

نقش شیرین

نقش شیرین رود از سنگ ولی ممکن نیست                      که خیال رخش از خاطر فرهاد رود

گوشه چشم (حافظ)

دعای گوشه نشینان بلا بگرداند                        چرا به گوشه چشمی به ما نمی نگری؟

واجب (نجمه زارع)

به دست آور دل من را،چه کارت با دل مردم                      تو واجب را به جا آور چه کارت با مستحب ها