ای آفریدگار ! با یاری شعر سوی تو می آیم این زمان
ما ز سرمای زمستان رسته ایم دل به امید بهاران بسته ایم
در طریق عشق بازی امن و آسایش خطاست ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی