منزلت (صائب تبریزی)

نیست در دیده ما منزلتی دنیا را

ما نبینیم کسی را که نبیند ما را

یاد ما (شهریار)

گرفتم آن که جهانی به یاد ما بودند

دگر چه فایده از یاد می رسد ما را

یک نظر (حافظ)

چشم خود را گفتم آخر یک نظر سیرش ببین

گفت می خواهی مگر تا جوی خون راند ز من

شعله شوق (بیدل دهلوی)

چون شمع، دم ز شعله شوق تو می زنیم

خالی مباد زین تب گرم استخوان ما

ما معنی مسلسل زلف تو خوانده ایم

مشکل که مرگ قطع کند داستان ما

دوستی (سعدی)

نه طریق دوستان است و نه شرط مهربانی

که ز دوستی بمیریم و تو را خبر نباشد

به رهت نشسته بودم که نظر کنی به حالم

نکنی که چشم مستت ز خمار برنباشد

می کشی (امیرخسرو دهلوی)

گفتم چگونه می کشی و زنده می کنی

از یک جواب کشت و جواب دگر نداد

ای دیده، آب خویش نگه دار بعد از این

که آتش به ده رسید و به خرمن نایستاد

دایره قسمت (حافظ)

جام می و خون دل، هر یک به کسی دادند

در دایره قسمت، اوضاع چنین باشد