ملائک (حامد عسگری)

ای ملائک که به سنجیدن ما مشغولید

بنویسید که اندوه بشر بسیار است

رحم کن (صائب تبریزی)

رحم کن بر دل بی طاقت ما ای قاصد

ناامیدی خبری نیست که یک بار آری

پاینده (قیصر امین پور)

پایسته ای چونان که تپیدن برای دل

یا آن چنان که بال پریدن عقاب را

مادر گیتی (سعدی)

صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را

تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید

سعدیا دیدن زیبا نه حرام است و لیکن

نظری گر بربایی دلت از کف برباید

خیال (مولوی)

در هوس خیال او، همچو خیال گشته ام...

رطل گران (حافظ)

راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

شعری بخوان که با او رطل گران توان زد

بر آستان جانان گر سر توان نهادن

گلباننگ سربلندی، بر آسمان توان زد

بالاتر از سیاهی (سعدی)

سعدیا نامت به رندی در جهان افسانه شد

از چه می ترسی دگر، بعد از سیاهی رنگ نیست