بی برگی (شفیعی کدکنی)

بر درخت زنده بی برگی چه غم

وای بر احوال برگ بی درخت

ایمان (صائب تبریزی)

از تماشای تو چون خلق نیارند ایمان؟

کافر است آن که تو را بیند و بی دین نشود

غم (سعید سلمان پور)

آمدی امشب سراغی از من تنها بگیری

مرحبا ای غم، بیا تا در دل من جا بگیری

عهد (مولوی)

خوشا آن حالت مستی که با ما عهد می بستی

مرا مستانه می گفتی که ما را خویش و فرزندی

سرد مهری (صائب تبریزی)

می شوند از سرد مهری دوستان از هم جدا

برگ ها را می کند باد خزان از هم جدا