گمان مبر که به پایان رسید کار مغان
هزار باده ناخورده در رگ تاک است
زان جلوه گذشتیم و به خود هم نرسیدیم
ما را چه گنه، خاصیت عجز همین است
هر که نامخت از گذشت روزگار
نیز ناموزد ز هیچ آموزگار