بی شرم تر (شفیعی کدکنی)

بی شرم تر ز جمع شمایان نیافرید

ایزد که آفرید برای عذابتان

با این همه گزند که دیدیم دلخوشیم

تا بو که خلق درنگرد بی نقابتان

اقصای عالم (سعدی)

در اقصای عالم بگشتم بسی

به سر بردم ایام با هر کسی

تمتع به هر گوشه ای یافتم

ز هر خرمنی خوشه ای یافتم

حرمان (هوشنگ ابتهاج)

هر چند عمر در غم و حرمان گذاشتم

هرگز دل از محبت او برنداشتم

بیرون ز صورت بیداری است و خواب

نقشی که از خیال تو در دل نگاشتم

انتقام (فاضل نظری)

گفتی به جای عشق سراغ هوس بگیر

پس هر چه را که عشق به من داد پس بگیر

محتاج آب و دانه شدن حق من نبود

ای مرگ انتقام مرا از قفس بگیر

کشته (فردوسی)

درختی که پروردی آمد به بار

بیابی هم اکنون برش در کنار

اگر بار خاست خود کشته ای

و گر پرنیان است خود رشته ای

تاوان (اسیر شهرستانی)

اجر جفا و مزد وفا را که می دهد

تاوان عمر رفته ما را که می دهد