دیوانه (اقبال لاهوری)

دلبسته و دیوانه اقبال خودت باش

سرگرم خودت عاشق احوال خودت باش

پرواز قشنگ است ولی بی غم و منت

منت نکش از غیر و پر و بال خودت باش

دامن اغیار (سیمین بهبهانی)

دامن از دست من ای یار کشیدی، چه توانم

گله ای نیست اگر دامن اغیار گرفتم

شراب لعل (حافظ)

شراب لعل و جای امن و یار مهربان ساقی

دلا کی به شود کارت اگر اکنون نخواهدشد

بدنامی حیات (کلیم کاشانی)

بدنامی حیات دو روزی نبود بیش

آن هم کلیم، با تو بگویم چه سان گذشت

یک روز صرف بستن دل شد به این و آن

روز دگر به کندن دل زین و آن گذشت

خفتگان (مولوی)

پس عزا بر خود کنید ای خفتگان

چون که بد مرگی است این خواب گران

بلای هجر (ملامحمد فضولی)

بلای هجر بسیار است و ما بسیار کم طاقت

نمی دانیم حال ما چه خواهدبود دور از تو

بی برگی (شفیعی کدکنی)

بر درخت زنده بی برگی چه غم

وای بر احوال برگ بی درخت

ایمان (صائب تبریزی)

از تماشای تو چون خلق نیارند ایمان؟

کافر است آن که تو را بیند و بی دین نشود

غم (سعید سلمان پور)

آمدی امشب سراغی از من تنها بگیری

مرحبا ای غم، بیا تا در دل من جا بگیری

عهد (مولوی)

خوشا آن حالت مستی که با ما عهد می بستی

مرا مستانه می گفتی که ما را خویش و فرزندی