مبتلای دوست (امام خمینی)

مجنون اسیر عشق شد،اما چو من نشد                      ای کاش کس چو من نشود مبتلای دوست

زبان عشق (سید حسن حسینی)

آنان که زبان عشق را می دانند                      لب بسته سرود عاشقی می خوانند

تمام عشق

یک گوشه از جمال تو یعنی تمام عشق                      یک دم فقط بیا و از اینجا عبور کن

خسته دل (حافظ)

در اندرون من خسته دل ندانم کیست                            که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

بی گناهی (صائب تبریزی)

بی گناهی کم گناهی نیست در دیوان عشق                      یوسف از دامان پاک خود به زندان می رود

امتحان (فاضل نظری)

ای زندگی بردار دست از امتحانم                             چیزی نه می دانم نه می خواهم بدانم

زلال چشمانت (شاملو)

همین زلال چشمانت

برای پچ پچ هزار ساله آنان کافی است...

شب عاشقان (سعدی)

شب عاشقان بی دل چه شبی دراز باشد

تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد

دین و دل

دین و دل از من به مژگان سیه بردی و من                          فکر می کردم خدا را در تو پیدا کرده ام

خشت اول (عباس کریمی)

خشت اول،دست معمار دلم لرزیده بود                             عشق این دیوار کج،محو ثریا مانده است