نمی از عشق (فاضل نظری)

من از آغاز در خاکم نمی از عشق می بینم                      مرا می ساختند ای کاش از آب و گلی دیگر

استغفار (حمیدرضا برقعی)

من استغفار کردم از نگاه تو، نمی دانم                             اجابت می شود این توبه کردن های با اکراه؟!

شکسته دلی (حافظ)

در کوی ما شکسته دلی می خرند و بس                       بازار خودفروشی از آن سوی دیگر است

آخرش

آخرش بی بر و برگرد مرا خواهی کشت                     عاشقی با اگر و شاید و اما نشود

غم (مولوی)

هر روز دلم در غم تو زارتر است

وز من دل بی رحم تو بیزارتر است

بگذاشتی ام،غم تو نگذاشت مرا

حقا که غمت از تو وفادارتر است

بس باشد (مولوی)

سودای تو را ترانه ای بس باشد

مدهوش تو را بهانه ای بس باشد

در کشتن ما چه می زنی تیغ جفا

ما را سر تازیانه ای بس باشد

دردهایم (محمد رسولی)

دردهایم به تو نزدیک ترم کرده طبیب                        ترسم این است که یک وقت مداوا بشوم

رنجش (صائب تبریزی)

دل که رنجید از کسی خرسند کردن مشکل است

شیشه بشکسته را پیوند کردن مشکل است

کوه را با آن بزرگی می توان هموار کرد

حرف ناهموار را هموار کردن مشکل است

بی قرار (مولوی)

گفتم دل و دین بر سر کارت کردم

هر چیز که داشتم نثارت کردم

گفتا تو که باشی که کنی یا نکنی

این من بودم که بی قرارت کردم

خبرت هست (سعدی)

خبرت هست که بی روی تو آرامم نیست                         طاقت بار فراق این همه ایامم نیست