آزار (حافظ)

مباش در پی آزار و هر چه خواهی کن                        که در طریقت ما غیر از این گناهی نیست

کاش می شد

کاش می شد خویشتن را بشکنیم                             یک شب این تندیس تن را بشکنیم

مرا رها کن (مولوی)

رو سر بنه به بالینُ تنها مرا رها کن
ترک من خراب شب گرد مبتلا کن
ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها
خواهی بیا ببخشاُ خواهی برو جفا کن

ای که از کلک هنر (شهریار)

ای که از کلک هنر نقش دل انگیز خدایی

حیف باشد مهِ من کاین همه از مهر جدایی

هم مرگ بر جهان شما نیز بگذرد (سیف فرغانی)

هم مرگ بر جهان شما نیز بگذرد

هم رونق زمان شما نیز بگذرد

ای مهربان تر از برگ (شفیعی کدکنی)

ای مهربان‌تر از برگ در بوسه‌های باران
بیداری ستاره در چشم جویباران

ای آفریدگار (اسماعبل شاهرودی)

ای آفریدگار ! 
با یاری شعر سوی تو می آیم این زمان

امید بهاران

ما ز سرمای زمستان رسته ایم                      دل به امید بهاران بسته ایم

در طریق عشق بازی (حافظ)

در طریق عشق بازی امن و آسایش خطاست            ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی

 

یا علی (محمود اکرامی فر)

آسمان رقصید و بارانی شدیم                       

موج زد دریا و طوفانی شدیم

بغض چندین ساله ما باز شد                        

یا علی گفتیم و عشق آغاز شد