مکافات (فروغی بسطامی)

خواهی که دلت نشکند از سنگ مکافات                   مشکن دل کس را که در این خانه کسی هست

دل

دل نیست هر آن دل که دلارام ندارد                               بی روی دلارام،دل آرام ندارد

درد عشق (سعدی)

دردی است درد عشق که هیچش طبیب نیست           

گر دردمند عشق بنالد غریب نیست 

دانند عاقلان که مجانین عشق را                              

پروای قول ناصح و پند ادیب نیست

حج

دل خوش از آنیم که حج می رویم

غافل از آنیم که کج کی رویم

تفاوت

میان ماه من تا ماه تابان                          تفاوت از زمین تا آسمان است

نعمت (سعدی)

نعمتت بار خدایا ز عدد بیرون است                شکر انعام تو هرگز نکند شکرگزار

زلیخای هوس (صائب تبریزی)

تن ندادیم به آغوش زلیخای هوس                        راضی از سلسله زلف به زنجیر شدیم

از تو سرودن

همیشه از تو سرودن چه سخت و شیرین است                           شبیه تیشه زدن های سخت فرهاد است

چه می کشی (سعید نیاز کرمانی)

برای آنکه بدانی چه می کشم ای کاش                            خدا تو را به یکی چون تو مبتلا می کرد

شب فراق (سعدی)

شب فراق که داند که تا سحر چند است                        مگر کسی که به زندان عشق در بند است