بد ما

هر کس بد ما به خلق گوید

ما چهره ز غم نمی خراشیم

ما نیکی او به خلق گویی

متا هر دو دروغ گفته باشیم

تنهایی (فاضل نظری)

هیچ کس هم صحبت تنهایی یک مرد نیست                خانه ما با بیابان ها چه فرقی می کند؟

سیه چشمان (حافظ)

مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد                  قضای آسمان است این و دیگرگون نخواهد شد

در دیاری (شهریار)

در دیاری که در او نیست کسی یار کسی                      کاش یا رب که نیفتد به کسی کار کسی

دلدادگی

می رسد روزی که شرط عاشقی دلدادگی است                       آن زمان هر دل فقط یک بار عاشق می شود

سیب سرخ (فاضل نظری)

ای سیب سرخ،غلت زنان در مسیر رود                           یک شهر تا به من برسی عاشقت شدند

دلا بسوز (حافظ)

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند                             نیاز نیم شبی دفع صد بلا بکند

عاشقی (عراقی)

به کدام مذهب است این، به کدام ملت است این

که کشند عاشقی را که تو عاشقم چرایی

به طواف کعبه رفتم به حرم رهم ندادند

که برون در چه کردی که درون خانه آیی

به قمارخانه رفتم همه پاکباز دیدم

چو به صومعه رسیدم همه زاهد ریایی

بهشت (خیام)

گویند بهشت و حور عین خواهد بود

و آنجا می و حور و انگبین خواهد بود

گر ما می و معشوق گزیدیم چه باک

چون عاقبت کار چنین خواهد بود

قافله عمر (خیام)

این قافله عمر عجب می گذرد

دریاب دمی که با طرب می گذرد

ساقی غم فردای حریفان چه خوری

پیش آر پیاله را که شب می گذرد