آخرش

آخرش بی بر و برگرد مرا خواهی کشت                     عاشقی با اگر و شاید و اما نشود

غم (مولوی)

هر روز دلم در غم تو زارتر است

وز من دل بی رحم تو بیزارتر است

بگذاشتی ام،غم تو نگذاشت مرا

حقا که غمت از تو وفادارتر است

بس باشد (مولوی)

سودای تو را ترانه ای بس باشد

مدهوش تو را بهانه ای بس باشد

در کشتن ما چه می زنی تیغ جفا

ما را سر تازیانه ای بس باشد

دردهایم (محمد رسولی)

دردهایم به تو نزدیک ترم کرده طبیب                        ترسم این است که یک وقت مداوا بشوم

رنجش (صائب تبریزی)

دل که رنجید از کسی خرسند کردن مشکل است

شیشه بشکسته را پیوند کردن مشکل است

کوه را با آن بزرگی می توان هموار کرد

حرف ناهموار را هموار کردن مشکل است

بی قرار (مولوی)

گفتم دل و دین بر سر کارت کردم

هر چیز که داشتم نثارت کردم

گفتا تو که باشی که کنی یا نکنی

این من بودم که بی قرارت کردم

خبرت هست (سعدی)

خبرت هست که بی روی تو آرامم نیست                         طاقت بار فراق این همه ایامم نیست

یک شبی (نظامی)

یک شبی مجنون نمازش را شکست
بی وضو در کوچه لیلا نشست

درمان

گر رسد جان به لبم دل ز تو نتوان برداشت                          عشق دردی است که پیدا نشود درمانش

یار موافق

طعنه خلق و جفای فلک و جور رقیب                   همه هیچند اگر یار موافق باشد