با ما ابر دارد (شهریار)

آسمان با دیگران صاف است و با ما ابر دارد

می شود روزی صفا با ما هم اما صبر دارد

رود (سعدی)

بسیار سال ها به سر خاک ما رود

کاین آب چشمه آید و باد صبا رود

ای دوست بر جنازه دشمن چو بگذری

شادی مکن که با تو همین ماجرا رود

دنیا حریف سفله و معشوق بی وفاست

چون می رود هر آینده بگذار تا رود

جفا (خاقانی)

گفتی جفا نه کار من است ای سلیم دل

تو خود ز مادر از پی این کار زاده ای

قرار دل (ادیب نیشابوری)

به کدام کیش و آیین، به کدام مذهب و دین

ببری قرار دل را، به سراغ دل نیایی

خام طبعان (بیدل)

خام طبعان از فشار رنج دهر آزرده اند

پختگی انگور را زندانی خم کرده است

ز دست ما (سعدی)

رفتیم اگر ملول شدی از نشست ما

فرمای خدمتی که برآید ز دست ما

طعنه (مهدی سهیلی)

ای جوان در بر پیران چو رسی طعنه مزن

هنر تیر زمانی ز کمان می آید