مرغ سحر (سعدی)

ای مرع سحر تو صبح برخواسته ای

ما خود همه شب نخفته ایم از غم دوست

تمنای وصل (سعدی)

سعدی به قدر خویش تمنای وصل کن

سیمرغ ما چه لایق زاغ آشیان توست

تاوان عشق (فاضل نظری)

تاوان عشق را دل ما هر چه بود داد

چشم انتظار باش در این ماجرا تو هم

عاشق (سعدی)

خاک را زنده کند تربیت باد بهار

سنگ باشد که دلش زنده نگردد به نسیم

عاشق آن گوش ندارد که نصیحت شنود

درد ما نیک نباشد به مداوای حکیم