وادی عشق (اقبال لاهوری)

وادی عشق بسی دور و دراز است ولی

طی شود جاده صد ساله به آهی گاهی

مشتاقی و صبوری (سیف فرغانی)

سعدی مگر چو من بود وقتی که این غزل گفت

"مشتاقی و صبوری از حد گذشت یارا"

دو روزی (بیدل)

دو روزی با غم و رنج حوادث صبر کن بیدل

جهان آخر چو اشک از دیده ات یک بار می افتد

حیله (صائب تبریزی)

به هیچ حیله در آغوش در نمی آیی

مگر تو را ز نسیم بهار ساخته اند

دوست (رهی)

ای دوست بیازار مرا هر چه توانی

دل نیست اسیری که ز آزار گریزد

سرآمد

حافظ کجای کاری؟ فالت غلط درآمد

گفتی غمت سرآید، این عمر من سرآمد