وصل تو (مولانا)

آزمودم دل خود را به هزاران شیوه

هیچ چیزش به جز از وصل تو خشنود نکرد

عاشق تر (رهی معیری)

من از دلبستگی های تو با آیینه دانستم

که بر دیدار طاقت سوز خود عاشق تر از مایی

جگرگوشه (شهریار)

با چشم تو از هر دو جهان گوش گرفتیم

ماییم و تو ای جان که جگر گوشه مایی

مهتری (حنظله بادغیسی)

مهتری گر به کام شیر در است

شو خطر کن ز کام شیر بجوی

یا بزرگی و عز و نعمت و جاه

یا چو مردانت مرگ رویاروی

غم دوران (سعدی)

هر صباحی غمی از دور زمان پیش آید

گویم این نیز نهم بر سر غم های دگر

باز گویم: نه، که دوران حیات این همه نیست

سعدی امروز، تحمل کن و فردای دگر

هوسناکی (حافظ)

چون پیر شدی حافظ از میکده بیرون آی

رندی و هوسناکی در عهد شباب اولی

بی تو (حافظ)

سخن این است ما بی تو نخواهیم حیات

بشنو ای پیک خبرگیر و سخن بازرسان

زلف یار (مولانا)

یک دست جام باده و یک دست زلف یار

رقصی چنین میانه میدانم آرزوست

ای ماه (سعدی)

هر نوبتم که در نظر ای ماه بگذری

بار دوم ز بار نخستین نکوتری

فارغ (وحشی بافقی)

به سودای تو مشغولم ز غوغای جهان فارغ

ز هجر دائمی ایمن ز وصل جاودان فارغ